Alright, I was expected to write a fluent text about the ethic question "In how far is a man responsible for his acts?" (in Dutch, of course :p ). I obeyed and thought you might want to read it too. It's stuff worth discussing, in my opinion.
Dutch version:
In hoever is een mens verantwoordelijk voor zijn daden?
Elke 'daad' die we begaan vereist een bepaalde redenering erachter: ik ga eten omdat ik honger heb, ik sla iemand dood als ik daar behoefte toe zou hebben, al was het maar om opgekropte aggressie uit te laten.
Beide daden werden voorafgegaan door een logische redenering, al zal de eerste daad hoogstwaarschijnlijk meer aanvaardt worden door de maatschappij dan de tweede.
In beide gevallen zijn we verantwoordelijk voor ons gedrag:
We hebben zelf gekozen om te eten, als we het eten dat voor iemand anders voorbestemd was gestolen hebben, dan moeten we daarvoor opdraaien, omdat het bij wet verboden is om te stelen; je kunt natuurlijk proberen te bewijzen dat je honger had, maar je bent en blijft nog altijd een dief in de ogen van de rest.
Als we iemand doodslaan komt er echter veel meer bij kijken: het is bij wet verboden van te doden, zelfs niet in geval van zelfverdediging, maar met een goede advocaat ontsnap je gemakkelijk aan een levenslange opsluiting.
"Hij heeft een moeilijke jeugd gehad, vroeger werd hij vaak geslagen door zijn vader, zijn moeder stierf in zijn armen op zijn zesde verjaardag, hij was dronken en hij had zichzelf niet meer onder controle nadat zijn vriendin hem verlaten had."
Deze man wordt ontoerekeningsvatbaar geacht voor een gevangenisstraf. Hij verblijft 3 maand in een tuchthuis en loopt weer rond op vrije voet. Hij is en blijft een moordenaar, en hij is nog altijd verantwoordelijk voor zijn onomkeerbare daad, hoe je het ook draait of keert.
Vanaf het moment dat er geen twijfel meer mogelijk is over de dader(s), moet deze onmiddelijk zonder proces voor de rest van zijn leven in eenzame opsluiting verdwijnen. Tot het bittere einde. Geen vervroegde vrijlating door goed gedrag, geen genade.
De huidige maatschappij vereist stricte orde en maatregelen om gezond te kunnen functioneren. We kunnen onmogelijk mensen aan wiens handen bloed kleeft vrij laten rondlopen.
Conclusie: de mens is in alle omstandigheden verantwoordelijk voor zijn daden. Geen uitzonderingen, geen genade.
Quick translation: (probably less fluent, but whatever)
In how far is a man responsible for his acts?
Every 'deed' we do requires a certain reasoning behind it : I'd have something to eat because I'm hungry, I'd kill someone if I'd feel the need to do so, even if it was but a way to let off some steam.
Both deeds were preceded by logic reasoning, though the first example will be, most probably, more easily accepted by our society than the second one.
In both examples, we are completely responsible for our behaviour:
We chose all by ourself to have something to eat, and if we eat something that was not ours, we'll have to face the consequences, because it is forbidden by law to steal. Of course you can try to prove that you were hungry at that moment, but you are and will stay a thief in the eyes of the society.
When we kill somebody, it get's a lot more complicated: it's forbidden by law to kill someone, even in self-defense, but you can evade the lifelong imprisonement easily with a good lawyer at your side.
"He has had a terrible childhood, he was beaten up frequently by his father, his mother died in his arms on his sixth birthday, he was drunk and he was unable to control his actions after his girlfriend left him."
The man in question will be labeled "unresponsible" and unfit for imprisonement. He will be sent away for "re-education", only to be reinserted into society 3 months later. He is and will stay a murderer, and he is responsible for his vile deed.
From the moment that the criminals are identified, they should be locked away in solitary confinement for the rest of their life. Till the bitter end. No mercy.
The current society requires strict order and rules to function well. We cannot let murderers walk around free.
Conclusion: one is always responsible for his deeds, no matter the situation. No exceptions, no mercy.
There you go. Now, discuss *smokin*